1.2.

Powoli otworzyłam ciężkie powieki i zobaczyłam dwóch pochylających się nade mną mężczyzn.

- W końcu się obudziłaś - warknął ten z zielonymi oczyma. - Szef chce cię widzieć, zbieraj się. - Próbowałam się podnieść, naprawdę starałam się użyć wszelkich sił, jakie mi pozostały, ale picie wody przez ostatnie 20 kilka posiłków nie pomogło mi, dlatego, gdy podniosłam się z pozycji leżącej, momentalnie upadłam z cichutkim jękiem na podłogę. - Ja pierdole nie rób scen!

- Harry - odchrząknął drugi - ona chyba nie ma siły, Zayn mówił, że nic nie jadła przez tydzień - ahh...więc jestem tu tydzień? Dobrze wiedzieć. Zielonooki tylko westchnął z irytacją i wziął mnie pod ramię, a drugi mężczyzna zrobił to samo i zaczęli mnie za sobą, niezbyt delikatnie, ciągnąć za sobą. Zostałam zaciągnięta do jakiegoś pomieszczenia.

- Zrób z nią porządek Perrie - rzucił krótko Harry i we dwójkę wyszli. Popatrzyłam się na blondynkę.

- Oj Rose, co ty ze sobą zrobiłaś - dziewczyna westchnęła i do mnie podeszła, po czym mokrą szmatką zaczęła zmywać ze mnie zaschniętą krew. - Chyba nie da to wiele. Najpierw coś zjesz, a potem pójdziesz do wanny - uśmiechnęła się do mnie pogodnie tak jakbym nie wyglądała wcale, jak kościotrup ani wcale nie byłam porwana. Perrie dała mi do jedzenia kawałek pizzy i colę do picia. Mój brzuch na widok kuszącego zapachu zareagował głośnym burczeniem, więc zaczęłam powoli konsumować. Czułam, jak organizm nabiera siły, dlatego grzecznie się wykąpałam i ubrałam się w to, co podała mi blondynka, czyli czarne legginsy i biały podkoszulek oraz białe tenisówki. - Teraz musisz iść do Liama - spojrzałam na nią przerażona i potrząsnęłam głową

- Nie, nie pójdę do niego - powiedziałam zachrypniętym głosem.

- Musisz - wzięła mnie za ramię i zaciągnęła do gabinetu. Czy tutaj nikt nie potrafił grzecznie zaprowadzić cię do wskazanego miejsca, tylko musiał cię brutalnie ciągnąć?! - Czekaj tu na niego, będzie za chwilę. - Posadziła mnie na kanapie, a ja grzecznie czekałam, aż przyjdzie mój porywacz.

- Wstawaj, kto ci pozwolił siedzieć - z zadumania wyrwał mnie ostry głos, a ja podniosłam się na równe nogi. - Przynajmniej słuchasz się, w odróżnieniu od twojego ojca.

- Masz zamiar obrażać mojego ojca? - zanim zdążyłam się zorientować, to zdanie wypłynęło z moich ust. Kiedy spojrzałam na Liama i wyraz jego twarzy zaczęłam się trząść i cofać pod ścianę, czułam, jak robi mi się coraz słabiej, gdy on był bliżej, gdy stanął z moją głową, pomiędzy jego rękoma zjechałam po ścianie, tracąc przytomność.

Obudziłam się, leżąc na łóżku w pokoju z jednym oknem z betonowymi ścianami, mimo wszystko był nawet...przytulny. Dźwignęłam się ostrożnie na łokciach i rozglądnęłam dookoła. Nagle drzwi się otwarły i stanął w nich mulat.

- Liam się wkurzył albo wkurwił - zaśmiał się, a ja poznałam ten głos. To on mnie zniósł do piwnicy! - Jestem Zayn tak przy okazji. A wracając do Liama, musisz zacząć jeść, bo on nas pomorduje. To teraz twój pokój. Drzwi otwierają się tylko od zewnątrz, chyba że masz klucz, a go nie masz. Szyba jest kuloodporna, więc nie rozwalisz jej niczym. W szafie i w łazience masz swoje rzeczy. Będziemy ci przynosić jedzenie i chyba to...tyle. - Posłał mi uśmiech i wyszedł, a ja powoli zsunęłam się z łóżka, stając bosymi stopami na zimnych panelach i przebiegłam do łazienki, która miała ogromną wannę. Pootwierałam szafki, miałam wszystkie swoje rzeczy oprócz ręczników, które były nowe, białe i puchate. Puściłam wodę do wanny i poszłam do szafy w poszukiwaniu czegoś do ubrania. Wzięłam sobie spodenki z dresu i krótki crop top na ramiączkach i wróciłam do łazienki, dolałam do wody trochę olejku do kąpieli i zakręciłam kran, po czym rozebrałam się i zanurzyłam po szyję w ciepłej wodzie. Leżałam w niej, dopóki nie usłyszałam otwierania drzwi.

- Rose? - usłyszałam Perrie, więc wyszłam z wanny i owinęłam się ręcznikiem.

- W wannie! - krzyknęłam z nadzieją, że mnie usłyszy, chwilę później usłyszałam ciche pukanie do drzwi łazienki. - Wejdź.

- Przyniosłam jedzenie - blondynka posłała mi uśmiech, a ja kiwnęłam głową. - Dobrze, że się zadomowiłaś. W biurku masz iPoda i iPada, ale nie pisz gdziekolwiek czy do kogokolwiek, żeby ci pomógł, bo zaszkodzisz sobie i im. Wszystkie takie wiadomości zostaną automatycznie usunięte.

- Jasne, dzięki. Będę mogła czasem wyjść na powietrze, czy nie?

- Liam da ci tydzień na przemyślenie wszystkiego...potem weźmie cię na rozmowę. Chciał to zrobić teraz, ale ty zemdlałaś - zachichotała. - Wiesz, jaki był przerażony, gdy wyniósł cię taką bledziutką? Nigdy go takiego nie widziałam. Jakby nie wiedział, co ma zrobić, ale okej, nie przeszkadzam ci. Dobranoc.

- Dobranoc Perrie i...

- Tak? - dziewczyna się obróciła.

- Mogłabyś przyjść jutro? Chciałabym z kimś czasem pogadać.

- Jasne - blondynka puściła mi oczko i wyszła.

____________

A/N:
Dodaje dzisiaj, ponieważ przez resztę tygodnia nie będę miała czasu
Następny 17.07 około godziny 19.30

Czytasz = komentujesz

Piszcie kogo mam informować

Informuje tylko za pośrednictwem twittera